صاحب الزمان

دانش آموز کلاس ششم ابتدایی دبستان شرافت

صاحب الزمان

دانش آموز کلاس ششم ابتدایی دبستان شرافت



به نظر من اوج افتخار بشر فضا نوردان  هستند. چرا؟ چون غروری که هنگام فتح یک سیاره به انسان دست میدهد را حتی شاید اسکندر، چنگیز یا هیچ کس دیگه ای تجربه نکرده باشد.

و سرانجام مریخ یا بهرام را نیز انسان فتح کرد و شاید روزی نوادگان ما بگویند دیگر کجا مانده که نرفته باشیم؟

اطلاعاتی جالب در مورد فضا نوردان

گروهی از فضانوران در مرحله ی آماده سازی برای سفر باید به مدت ۵۲۰ روز در شرایط ویژه ی سفر قرار گیرند تا آماده ی این افتخار جاودان برای بشر شوند.

 

شش داوطلب شجاع، شش مرد از اتحادیه اروپا، فدراسیون روسیه و کشور چین از امروز صبح خود را برای مدت یک سال و نیم در کپسول آب‌بندی شده بزرگی زندانی می‌کنند، تا دانش بشر برای اردوکشی به سیاره سرخ به حد کافی افزایش پیدا کند.

آنها قرار است به مدت ۵۲۰ روز از همه امتیازات زندگی در سیاره آبی رنگ زمین محروم شده و با تکیه بر تجهیزات حمایت از بقا و سرویس‌های داخل کپسول شبیه‌سازی “مارس۵۰۰” (مریخ ۵۰۰) به زندگی خود ادامه دهند و بدین‌شکل سفر انسان به مریخ را از نقطه نظر پزشکی و روانپزشکی شبیه‌سازی نمایند.

تنهایی ۵۲۰ روزه آنها از همین امروز (سیزدهم خرداد ۱۳۸۹) آغاز شده است.

یک ایتالیایی، یک فرانسوی، سه روس و یک چینی از امروز صبح ساعت شش و نیم درب‌های کپسول شبیه‌ سازی “مارس ۵۰۰” را که در موسسه تحقیقاتی مسکو قرار دارد، به روی خود بستند تا برای همیشه تاریخ، نوع بشر نام آنها را به نیکی یاد کند. بی‌شک نوادگان ما که روزی از پنجره اقامتگاه مریخی خود شاهد طلوع سیاره زمین از افق مریخ خواهند بود، نام این شش مرد شجاع را در ذهن به بزرگی یاد خواهند کرد.

درست مانند یک سفر واقعی به مریخ، این شش داوطلب، تنها به تجهیزات حمایت از بقای کپسول خود متکی خواهند بود، هیچ ارتباط فیزیکی با بیرون نخواهند داشت و تنها راه برقراری ارتباط با زمین! ارسال و دریافت ایمیل و یا پیامهای صوتی خواهد بود که با ۴۰ دقیقه تأخیر (۲۰ دقیقه برای رفت و ۲۰ دقیقه برای برگشت) صورت خواهد گرفت. دربهای کپسول شبیه‌سازی “مارس ۵۰۰” (مریخ۵۰۰) تنها در صورتی باز خواهند شد که مأموریت تمام شده باشد و یا جان یکی از داوطلبان در معرض خطر جدی باشد. شبانه‌روز داوطلبان در پروژه”مارس ۵۰۰” به سه دوره هشت ساعته تقسیم شده است. هشت ساعت برای خواب، هشت ساعت برای کار و هشت ساعت برای اوقات فراغت و تفریح در نظر گرفته شده است.

اطلاعاتی جالب در مورد فضا نوردان

تجهیزات کپسول شبیه‌سازی “مارس ۵۰۰” (مریخ ۵۰۰) که در IBMP واقع در شهر مسکو قرار دارند شامل قسمتهای گوناگونی است که تمامی لحظات یک مأموریت واقعی سرنشین‌دار به سیاره بهرام (مریخ) را شامل خواهد شد.

این مجموعه بزرگ ۵۵۰ متر مربعی شامل ۵ قسمت است که هرکدام بخشی از مأموریت را شبیه‌سازی می‌کنند. سه بخش اولیه قرار است که محیط کاری داخل فضاپیمای سرنشین‌دار مریخ را برای فضانوردان داوطلب بازسازی نماید که شامل بخش عملیات، استراحتگاه و بخش درمانگاهی است.

بخش چهارم در واقع مریخ‌نشینی را شبیه‌سازی خواهد کرد که قرار است سه فضانورد را به سلامت از مدار به سطح مریخ برساند. قسمت نهایی و پنجم عبارت است از شبیه‌ساز سطح مریخ که شرایط زندگی در مریخ را برای فضانوردان ایجاد خواهد کرد.

تمامی سیستمهای یک ناو فضایی سرنشین‌دار در تجهیزات شبیه‌سازی “مارس ۵۰۰” (مریخ۵۰۰) تعبیه شده است. سیستم گردش هوا، تولید اکسیژن، بازیابی آب، تجهیزات پزشکی، آب و غذا برای ۵۲۰ روز، تجهیزات ایمنی و آتش‌نشانی و وسایل مونیتورینگ پزشکی. چنین ناوگان عظیمی از تجهیزات و لوازم برای سفر یک سال و نیمه شش فضانورد به مریخ و بازگشت آنها به زمین پیش‌بینی شده است و از آنجا که قرار است درب مجموعه شبیه‌سازی “مارس ۵۰۰” در این مدت باز نشود، داوطلبان همه این ملزومات و تجهیزات را امروز صبح با خود به داخل کپسول برده‌اند.

اطلاعاتی جالب در مورد فضا نوردان

کل مأموریت شامل سه دوره است که عبارتند از دوره ۲۵۰ روزه اول که سفر رفت به مریخ را شامل می‌شود، دوره ۳۰ روزه مدارگردی به دور مریخ، فرود بر سطح و بازگشت مجدد به ماژول مدارگرد و در نهایت یک دوره ۲۴۰ روزه برای بازگشت به زمین. شبیه‌ساز مریخ‌نشین که بخش چهارم مجموعه “مارس ۵۰۰” (مریخ ۵۰۰) را شامل می‌شود و شبیه‌ساز سطح مریخ که شرایط زندگی در مریخ را برای فضانوردان ایجاد خواهد کرد، فقط در طول مدت ۳۰ شبانه‌روز زمینی که دوره مدارگردی مریخ خواهد بود مورد استفاده قرار می‌گیرند و برای حداکثر سه نفر جا دارند.

پس از ۲۵۰ روز از آغاز آزمایش مارس ۵۰۰ (مریخ ۵۰۰) و زمانی که طبق برنامه فضانوردان! قرار است به مریخ رسیده باشند، دربهای مابین قسمت شبیه‌ساز فضاپیما و مریخ‌نشین باز خواهد شد و سه نفر از آنها قدم به مرحله مریخ‌نشین و پس از آن شبیه‌ساز سطح مریخ خواهندگذاشت. درب بین این قسمتها تنها سه ماه بعد و توسط خدمه بخش فضاپیما باز خواهد شد. در این مدت وسیله ارتباطی بین فضانوردان! این دو بخش توسط ملزومات رادیویی با لحاظ شرایط خاص مدارگردی و اقامت در سطح خواهد بود.

مرکز کنترل زمینی نیز اما در این مدت ۵۲۰ روزه بی‌کار نیست و به صورت مداوم، نحوه انجام وظایف، سلامتی روانی، میزان نمک و مایعات در بدن و سایر علائم پزشکی مشارکت‌کنندگان پروژه مارس ۵۰۰ را کنترل خواهند کرد.

مشارکت‌کنندگان پروژه مارس ۵۰۰ (مریخ ۵۰۰) باید علاوه بر آشنایی کامل با تمامی تجهیزات، فرآیند مأموریت و شرایط بحرانی، با موضوعات و مسائل پزشکی نیز آشنا بوده تا در موقع لزوم قادر به معالجه و یا کمک به همکاران خود باشد. آنها همچنین بایستی دستورالعملهای روزانه را به دقت انجام داده، با شرایط بحرانی برنامه‌ریزی شده روبرو شده و گزارشهای لازم را تهیه و به مرکز ارسال نمایند.

غذای روزانه خدمه مارس ۵۰۰ تفاوتی با وعده‌های غذایی فضانوردان ایستگاه بین‌المللی فضایی (ISS) نخواهد داشت. اما آنها مانند همکارانشان در ایستگاه بین‌المللی فضایی آنقدر خوشبخت نیستند که دائماْ آب و غذای تازه از زمین دریافت کنند. بنابراین فضانوردان! مارس ۵۰۰ باید سهمیه‌بندی دقیق و منظمی را رعایت کنند تا در آخرین روزهای بازگشت به زمین مجبور به تحمل گرسنگی و یا تشنگی نشوند.

اطلاعاتی جالب در مورد فضا نوردان

این آزمایش که محصول همکاری مشترک موسسه مشکلات زیست‌پزشکی (IBMP) از کشور روسیه از یک سو و آژانس فضای اروپا از سوی دیگر است، تاکنون دو مرحله موفق خود را پشت سر گذاشته است. مرحله اول که از ۱۵ نوامبر سال ۲۰۰۷ آغاز شده و تا ۲۹ام همان ماه ادامه پیدا کرد، مرحله کوتاه ۱۵ روزه‌ای بود که به منظور تست تجهیزات حمایت از بقای کپسول مارس۵۰۰ (مریخ ۵۰۰) اجرا گردید. مرحله دوم این سلسله آزمایشها از ۳۱ مارچ ۲۰۰۹ آغاز گردید و به مدت ۱۰۵ روز ادامه داشت. در این مرحله ۶ داوطلب به مدت ۱۰۵ روز خود را از دیدن زمین و زمینیان محروم کردند تا سیستم، تجهیزات و فرآیند عملیات کاملاْ آزمایش شده و مجموعه برای اجرای مرحله نهایی آزمایش که امروز صبح آغاز گردید، آماده شود. از آنجا‌که شبیه ‌سازی سفر مریخ در مجموعه تجهیزات “مارس ۵۰۰” (مریخ ۵۰۰)، قادر به تأمین بی‌وزنی و شرایط تشعشعی در فضای ماوراء جو نیست، کارشناسان طراح مرکز تحقیقاتی مسکو، فاز بعدی این آزمایش را در فضا و در مدار زمین پیش‌بینی کرده‌اند.

دیگو اوربینا و روماین چارلز از اتحادیه اروپا، سوخرُب کامولوف، الکسی سیتوف و الکساندر سیمولیفسکی از روسیه و در نهایت وانگ یوئه از چین، لحظاتی پیش برای ۵۲۰ روز درب ها را به روی خود بستند. دانش فضایی برای این داوطلبان شجاع مأموریتی موفقیت‌آمیز و سلامتی آرزو می‌کند.

 

گردآوری : پایگاه اینترنتی تکناز

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ بهمن ۹۲ ، ۰۹:۴۷
معصومه رستمی

ولادت آن حضرت در روز اول ذیقعده سال ١٧٣ هجرى قمرى در مدینه منوره واقع شده است. دیرى نپایید که در همان سنین کودکى مواجه با مصیبت شهادت پدر گرامى خود در حبس هارون در شهر بغداد شد. لذا از آن پس تحت مراقبت و تربیت برادر بزرگوارش حضرت على بن موسى الرضا (ع) قرارگرفت. 

در سال ٢٠٠ هجرى قمرى در پى اصرار و تهدید مأمون عباسى سفر تبعید گونه حضرت رضا (ع) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون این که کسى از بستگان و اهل بیت خود را همراه ببرند راهى خراسان شدند. 

یک سال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه (س) به شوق دیدار برادر و ادای رسالت زینبی و پیام ولایت به همراه عده اى از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت کرد و در هر شهر و محلى مورد استقبال مردم واقع مى شد. 

این جا بود که آن حضرت نیز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زینب(س) پیام مظلومیت و غربت برادر گرامیشان را به مردم مؤمن و مسلمان مى رساندند و مخالفت خود و اهلبیت (ع) را با حکومت حیله گر بنى عباس اظهار مى کرد. بدین جهت تا کاروان حضرت به شهر ساوه رسید عده اى از مخالفان اهلبیت که از پشتیبانى مأموران حکومت برخوردار بودند،سر راه را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتیجه تقریباً همه مردان کاروان به شهادت رسیدند، حتى بنابر نقلى حضرت(س) معصومه را نیز مسموم کردند. 

به هر حال ، یا بر اثر اندوه و غم زیاد از این ماتم و یا بر اثر مسمومیت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه (س)بیمار شدند و چون دیگر امکان ادامه راه به طرف خراسان نبود قصد شهر قم را نمود. پرسید: از این شهر«ساوه» تا «قم» چند فرسنگ است؟ آن چه بود جواب دادند، فرمود: مرا به شهر قم ببرید، زیرا از پدرم شنیدم که مى فرمود: شهر قم مرکز شیعیان ما است.

بزرگان شهر قم وقتى از این خبر مسرت بخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند; و در حالى که «موسى بن خزرج» بزرگ خاندان «اشعرى» زمام ناقه آن حضرت را به دوش مى کشید و عده فراوانى از مردم پیاده و سواره گرداگرد کجاوه حضرت در حرکت بودند، حدوداً در روز ٢٣ ربیع الاول سال ٢٠١ هجرى قمرى حضرت وارد شهر مقدس قم شدند. سپس در محلى که امروز «میدان میر» نامیده مى شود شتر آن حضرت در جلو در منزل «موسى بن خزرج» زانو زد و افتخار میزبانى حضرت نصیب او شد. 

آن بزرگوار به مدت ١٧ روز در این شهر زندگى کرد و در این مدت مشغول عبادت و راز و نیاز با پروردگار متعال بود. محل عبادت آن حضرت در مدرسه ستیه به نام «بیت النور» هم اکنون محل زیارت ارادتمندان آن حضرت است. 

سرانجام در روز دهم ربیع الثانى و «بنا بر قولى دوازدهم ربع الثانى» سال ٢٠١ هجرى پیش از آن که دیدگان مبارکش به دیدار برادر روشن شود، در دیار غربت و با اندوه فراوان دیده از جهان فروبست و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاند .مردم قم با تجلیل فراوان پیکر پاکش را به سوى محل فعلى که در آن روز بیرون شهر و به نام «باغ بابلان» معروف بود تشییع نمودند. همین که قبر مهیا شد دراین که چه کسى بدن مطهر آن حضرت را داخل قبر قرار دهد دچار مشکل شدند، که ناگاه دو تن سواره که نقاب به صورت داشتند از جانب قبله پیدا شدند و به سرعت نزدیک آمدند و پس از خواندن نماز یکى از آن دو وارد قبر شد و دیگرى جسد پاک و مطهر آن حضرت را برداشت و به دست او داد تا در دل خاک نهان سازد. 


آن دو نفر پس از پایان مراسم بدون آن که با کسى سخن بگویند بر اسب هاى خود سوار و از محل دور شدند.بنا به گفته بعضی از علما به نظر مى رسد که آن دو بزرگوار، دو حجت پروردگار: حضرت رضا (ع) و امام جواد (ع) باشند چرا که معمولاً مراسم دفن بزرگان دین با حضور اولیا الهی انجام شده است. 

پس از دفن حضرت معصومه(س) موسى بن خزرج سایبانى از بوریا بر فراز قبر شریفش قرار داد تا این که حضرت زینب فرزند امام جواد(ع) به سال ٢٥٦ هجرى قمرى اولین گنبد را بر فراز قبر شریف عمه بزرگوارش بنا کرد و بدین سان تربت پاک آن بانوى بزرگوار اسلام قبله گاه قلوب ارادتمندان به اهلبیت (ع). و دارالشفای دلسوختگان عاشق ولایت وامامت شد."آفتاب" سالروز وفات آن حضرت را به تمام عاشقان حضرتش تسلیت می گوید. 

احادیثی پیرامون حضرت معصومه(س) 
قال الصادق علیه السلام: 
ان للّه حرماً و هو مکه ألا انَّ لرسول اللّه حرماً و هو المدینة ألا وان لامیرالمؤمنین علیه السلام حرماً و هو الکوفه الا و انَّ قم الکوفة الضغیرة ألا ان للجنة ثمانیه ابواب ثلاثه منها الى قم تقبض فیها اموأة من ولدى اسمها فاطمه بنت موسى علیهاالسلام و تدخل بشفاعتها شیعتى الجنة با جمعهم 


خداوند حرمى دارد که مکه است پیامبر حرمى دارد و آن مدینه است و حضرت على (ع) حرمى دارد و آن کوفه است و قم کوفه کوچک است که از 8 درب بهشت سه درب آن به قم باز مى شود - زنى از فرزندان من در قم از دنیا مى رود که اسمش فاطمه دختر موسى (ع) است و به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت مى شوند. 

عن سعد عن الرضا(ع) قال: 
یا سعد من زارها فله الجنة 
ثواب الأعمال و عیون اخبار الرضا(ع): عن سعد بن سعد قال: سالت اباالحسن الرضا(ع) عن فاطمه بنت موسى بن جعفر (ع) فقال: 
من زارها فله الجنة 
امام رضا (ع) فرمود- کسى که حضرت فاطمه معصومه را زیارت کند پاداش او بهشت است . 

کامل الزیارة:عن ابن الرضا علیهماالسلام قال: 
من زار قبر عمتى بقم فله الجنة 
امام جواد - کسى که عمه ام را در قم زیارت کند پاداش او بهشت است . 

امام صادق (ع): 
من زارها عارفاً بحقّها فله الجنة (بحار ج ٤٨ صفحه ٣٠٧) 
امام صادق (ع) کسى که آن حضرت را زیارت کند در حالى که آگاه و متوجه شأن و منزلت او باشد بهشت پاداش اوست . 

امام صادق (ع): 
«الّا انَّ حرمى و حرم ولدى بعدى قم» (بحار ج ٦٠ صفحه ٢١٦ ) 
امام صادق (ع) - آگاه باشید که حرم و حرم فرزندان بعد از من قم است 

جایگاه حضرت معصومه(س) 
لقب «معصومه» را امام رضا(ع) به خواهر خود عطا فرمود:آن حضرت در روایتى فرمود: 
«مَنْ زَارَ الْمَعصُومَةَ بِقُمْ کَمَنْ زَارَنى.» (ناسخ التواریخ، ج ٣، ص ٦٨، به نقل از کریمه اهل بیت، ص ٣٢) 


«هرکس معصومه را در قم زیارت کند،مانند کسى است که مرا زیارت کرده است.» 
این لقب، که از سوى امام معصوم به این بانوى بزرگوار داده شده، گویاى جایگاه والاى ایشان است. 


امام رضا(ع) در روایتى دیگر مى فرماید: 
هرکس نتواند به زیارت من بیاید، برادرم را در رى یا خواهرم را در «قم» زیارت کند که ثواب زیارت مرا در مى یابد. (زبدة التصانیف )، ج ٦، ص ١٥٩، به نقل از کریمه اهل بیت، ( ص )

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ بهمن ۹۲ ، ۲۱:۱۰
معصومه رستمی



 
















موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ بهمن ۹۲ ، ۲۱:۰۱
معصومه رستمی














 







 



موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ بهمن ۹۲ ، ۲۰:۴۹
معصومه رستمی



برخورد نادرست با بدحجابی  به زن مسلمانی توجهی به آن بدتر است.
 وقتی  از فاطمه به "یا فاطمه" گفتن اکتفا کرد

 حجابش به باد فنا رفت...!

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ بهمن ۹۲ ، ۰۷:۲۷
معصومه رستمی










موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ بهمن ۹۲ ، ۱۴:۱۸
معصومه رستمی

  در سال ۱۹۵۹، یک خلبان ترک بر اساس مأموریت محول شده، چندین عکس هوایی برای مؤسسات جغرافیایی ترکیه برداشت. در میان عکس‏های او تصویری جلب نظر می‏کرد که بیشتر شبیه یک قایق بود تا چیزی دیگر؛ قایقی بزرگ که بر سینه تپه‏ای، در منطقه آرارات آرمیده بود.
بلافاصله پس از مشاهده این تصویر، تعدادی از متخصصان، علاقمند به پیگیری شدند. «دکتر براندنبرگ» از دانشگاه ایالتی اوهایو ـ که قبلاً در زمینه کشف تأسیسات روی زمین از طریق هوا، مطالعات دانشگاهی داشت و پایگاه‏های موشکی کوبا را در دوران کندی کشف کرده بود ـ با دقت عکس‏ها را مورد مطالعه قرار داد و اظهار داشت: «من تا به حال در طول مدت فعالیتم، هرگز چنین شیء عجیبی در یک عکس هوایی ندیده بودم؛ هیچ شکی ندارم که شیء موجود در عکس‏های هوایی، یک کشتی است».
پس از آن یک گروه کاوشگر آمریکایی نیز به منطقه مورد نظر اعزام شد، ولی حتی با انجام تحقیقات کوتاه‏مدت، نتوانست اطلاعات قابل توجهی به دست آورد و هیچ اکتشافی تا سال ۱۹۷۶ انجام نگرفت.
در سال ۱۹۷۶ یک باستان شناس آمریکایی به نام «ران وایت» تحقیقات جدید خود را در منطقه آغاز کرد. او بسیار زود دریافت که این شیء قایق مانند، بسیار بزرگتر ازحدی است که قبلاً تصور می کرد و طول آن از طول یک زمین بازی فوتبال بزرگتر و به بزرگی یک ناو جنگی است که کاملاً در زمین دفن شده است؛ اما کشتی کشف شده در زیر گل و لای قطوری دفن شده بود و بسختی به جز از ارتفاع قابل رؤیت بود. به دلیل همین عدم مشاهده دقیق از سطح زمین، امکان هر تحقیقی غیر ممکن بود. از سوی دیگر جسم کشف شده آنقدر بزرگ و سنگین بود که هر گونه اقدامی را در وهله اول عقیم می‏ساخت.

از تحقیقات ران وایت مدت زیادی نگذشته بود که در ۲۵ نوامبر سال ۱۹۷۸، وقوع زمین‏لرزه‏ای در محل، باعث شد تا بخشی از کشتی مزبور به طور شگفت‏آوری از دل کوه بیرون بزند و سطح زمین اطرافش را به بیرون براند. بدین ترتیب دیواره‏های این شیء، شش متر از محوطه اطرافش بالاتر قرار گرفت و برجسته تر شد. 
 پس از این رانش زمین بود که «ران وایت» ادعا کرد که شیء مذکور می‏تواند باقیمانده کشتی نوح باشد. کم‏کم بدبینی نسبت به فرضیه او به خوش‏بینی مبدل و این سؤال‏ مطرح شد: «اگر این جسم عظیم قایقی شکل به طول یک زمین فوتبال، در ارتفاع ۱۸۹۰ متری کوه‏های آرارات، کشتی نوح نیست، پس چه چیز می‏تواند باشد؟» و ... آن هم در حالی که تا به‌ حال اثری از سکونت انسان در این منطقه با آن ارتفاع بسیار بالا کشف نشده است.
اما چند روز پیش ـ در اردیبهشت 1389 و سی و چند سال پس از کشف وایت ـ سرانجام باستان‌شناسان ترکیه‌ای رسماً از کشف بقایای کشتی نوح در ارتفاعات آرارات خبر دادند و اعلام کردند که به‌دنبال ثبت جهانی کشف خود در فهرست میراث جهانی یونسکو هستند.
قدمت سازه‏ی ساخته شده از تیرهای چوبی که کشف شده است با استفاده از آزمایش کربن، ‌٤٨٠٠ سال برآورد شده که این حدود همان زمانی است که در کتب مقدس از آن به‌عنوان زمان وقوع طوفان نوح یاد شده است.
یکی از کارشناسان حاضر در این پروژه نیز بر این باور است که آثار کشف‌شده به احتمال ‌٩/٩٩ درصد بقایای کشتی حضرت نوح ـ علیه السلام ـ هستند. 
موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ بهمن ۹۲ ، ۱۴:۰۴
معصومه رستمی















موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ بهمن ۹۲ ، ۱۳:۵۴
معصومه رستمی


حجم: 3.97 مگابایت
موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ بهمن ۹۲ ، ۱۵:۳۶
معصومه رستمی

حجم: 4.41 مگابایت
موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ بهمن ۹۲ ، ۱۵:۲۶
معصومه رستمی