خوابم نمی برد
بغض
روی ثانیه هایم راه می رود
دوباره تو را کم آورده ام
تو را
و عطر صبوری هایت را
کودکانه در آغوشم بگیر
به یاد روزهای دوران طفولیت
که بهانه گریه ام گرسنگی بود
می خواهم به جایش برای دلتنگی ام گریه کنم....
ای مادر
ای الهه مهربانی
چگونه برایت بنویسم
در حالی که اشک چشمم
سوی چشمانم را گرفته و با دستانی لرزان
فقط خطوطی سیاه را می نگارم،بِدون آنکه بدانم چه نوشته ام
ولی قلبم گواهی می دهد که این خطوط دو کلمه بیشتر نیست
دلتنگتم مادر....
پر از اشکهای نریخته ام،پر از دلتنگی ام
پر از وسوسه های دیدارت
پر از تمنای پرواز به سوی کویت
پر از تنهایی..
دلم تو را می خواهد و عطر حضورت را
قلبم را از عطر وجودت آکنده کن...
